Qoerban
Qoerban betekent het dichter bij Allah komen.
Qoerban is een daad van aanbidding die ons herinnert aan de gehoorzaamheid van profeet Ibrahim, de overgave van profeet Ismaïl, en de acceptatie van Hadjar.
De dagen van het Offerfeest draaien in essentie niet om vlees en bloed, maar om godsvrucht en overgave. Onze Heer zei: “Hun vlees noch hun bloed bereiken Allah, maar jullie godsvrucht bereikt Hem.” (Soerah El-Hadj, 37), waarmee Hij ons vertelt dat het doel van de offerdaad niet draait om het slachten van vlees of het vergieten van bloed, maar om het bereiken van godsvrucht.
Naast het slachten van een dier heeft het offeren aan Allah diepe spirituele en verheven betekenissen. Moslims ervaren de innerlijke vrede van het vervullen van de dankbaarheid voor de gunsten die Hij heeft geschonken, en krijgen de kans om de rekenschap af te leggen over de liefde voor materiële zaken en wereldse genoegens die inherent is aan het menselijk wezen.
Wat is qoerban precies?
Het woord qoerban, wat ‘dichterbij komen, een middel zijn om dichter bij Allah te komen’ betekent, is een religieuze term die verwijst naar het op de juiste wijze slachten van een dier op een bepaalde tijd met bepaalde voorwaarden met als doel aanbidding.
De geschiedenis van het offeren
Het offeren begon eigenlijk met de kinderen van Adem (vrede zij met hem). Adem (vrede zij met hem) vroeg zijn zonen Kabil en Habil om een offer aan Allah te brengen om een geschil tussen hen op te lossen. Kabil bracht een bosje graan als offer, terwijl Habil het mooiste en vetste lam uit zijn kudde offerde voor Allah. Kabil was hard van hart, terwijl Habil vroom was. Het offer van Habil werd geaccepteerd, maar dat van Kabil werd verworpen. Allah vermeldt hun verhaal in de Koran: "Vertel hun het ware verhaal van Adam's twee zonen: ze boden beiden een offer aan, waarvan er één werd aanvaard en de ander niet." (Soerah Al-Maa'ideh, 27). Dit markeert het begin van het eerste offer in de geschiedenis.
Qoerban uıtdrukt overgave
Qoerban is het uitdrukken van alles wat aan hen is gegeven toe te wijzen aan de ware eigenaar. Qoerban drukt de overgave van de dienaar aan zijn Heer uit. Deze overgave bereikt zijn hoogtepunt en is gesymboliseerd met profeet Ibrahim (vrede zij met hem) en Ismail (vrede zij met hem). Islam betekent "overgave"; dit betekent wandelen met oprechtheid op het pad dat door de Koran en de Soenneh is vastgesteld, het vervullen van wat Allah en Zijn Boodschapper van ons vragen met de overgave van Ismail (vrede zij met hem).
Waarom offeren we?
We offeren in de eerste plaats om de liefde van Allah te winnen, om veilig te zijn voor Zijn toorn en om genade te vinden in het hiernamaals.
Naast deze taken die we voor Allah vervullen, hebben we ook verplichtingen jegens de mensheid. Het offeren van een dier is ook een gelegenheid om hulp te bieden aan onze naaste familieleden en arme buren.
Als we naar de Koran kijken, zal de sociale boodschap van het offeren beter begrepen worden. “Zodat zij getuige kunnen zijn van de voordelen voor hen, terwijl zij op bepaalde dagen de door Allah als voorziening geschonken dieren offeren en Zijn naam gedenken. Eet daarvan en voed de arme en behoeftige.” (Soerah Al-Hadj, 28).
Met dit offer dienen we niet alleen Hem, maar dienen we ook onze omgeving en ons huis. Het doel van het offeren wordt verenigd met het doel van sociale hulp.
Bovendien kunnen we ook een offer brengen om de verwezenlijking van een legitieme wens te verkrijgen en Allah zijn hulp hierin te vragen. Het is duidelijk dat de redenen om een offer te brengen niet eenvoudig zijn.
In tijden van moeilijkheden zoeken we natuurlijk toevlucht bij Allah, vragen we Hem om hulp. Als dank voor deze hulp brengen we Hem ook een offer.
Als we vrezen voor een ramp, zoeken we opnieuw toevlucht bij Allah en brengen we ook een offer.
Om onze dankbaarheid aan Allah te uiten voor bepaalde vreugdevolle gebeurtenissen in ons leven, brengen we ook een offer.
In het kort:
- Om de nabijheid en liefde van Allah te verkrijgen,
- Om te ontkomen aan rampspoed door toevlucht te zoeken bij Allah,
- Om de verwezenlijking van een legitieme wens te verkrijgen met goddelijke hulp,
- Om dankbaarheid te tonen aan Allah in vreugdevolle tijden,
- Om vergiffenis te vragen voor bewuste of onbewuste fouten, kunnen we een offer brengen.
De sociale dimencie van het offeren
Naast de spirituele voordelen van het offeren, zijn er ook financiele voordelen.
De volgende uitspraak van onze Profeet (vrede zij met hem) vat ons onderwerp:
De Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) zei tijdens een offerfeest:
– “Laat niemand van jullie die een offer brengt na de derde dag van het offerfeest thuis met vlees overnachten.”
Toen ze het volgende jaar kwamen, vroegen de metgezellen:
“O Boodschapper van Allah! Moeten we het vlees dit jaar ook op dezelfde manier verdelen als vorig jaar?”
De Boodschapper van Allah antwoordde:
“Dit jaar moeten jullie zelf eten van het vlees, het aan anderen geven en je familie ervan voorzien. Want vorig jaar heerste er armoede onder de mensen. Daarom vroeg ik jullie om vorig jaar de mensen te helpen.”
De islam wil dat de band van broederschap tussen individuen behouden blijft en krachtig wordt voortgezet. In dit opzicht is het offeren van een dier een belangrijke manier om de tevredenheid van Allah te bereiken, hulp aan mensen te bieden en sociale solidariteit te bevorderen.
Het delen van het offer met mensen, vrienden, buren, en armen is een mooi voorbeeld van sociale solidariteit. Het is een daad van aanbidding die andere gemeenschappen benijden en die nergens anders te zien is, een daad die de gemeenschap verenigt.
De verdiensten van het offeren
De Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) heeft de deugdzame daad die iemand kan verrichten tijdens het Offerfeest als volgt beschreven:
“Een persoon heeft op de dag van het Offerfeest geen daad verricht die geliefder is bij Allah dan het offeren van een offer. Zonder twijfel zal het offerdier op de Dag des Oordeels komen met zijn horens en zijn haren. Zonder twijfel wordt het bloed van het offer aanvaard door Allah voordat het op de grond valt. Dus maak jullie harten blij met het offer.” 10
Op een dag van het Offerfeest zei de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) tegen Fatima (moge Allah tevreden met haar zijn):
– “O Fatima! Sta op en ga naar je offerdier om getuige te zijn van zijn slachting! Want zodra het eerste bloed ervan op de grond valt, zal Allah de Verhevene al jouw eerdere zonden vergeven,” zei hij.
Fatima (moge Allah tevreden met haar zijn) vroeg:
– “O Boodschapper van Allah, geldt dit alleen voor ons of geldt dit ook voor alle gelovigen?”
De Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) antwoordde:
– “Voor alle gelovigen”.
Het oordeel over het offeren
Volgens de Hanefitische wetschool is het verplicht voor welgestelde mensen die zich in staat bevinden om een offer te brengen, om dit te doen. (Volgens de Sjafi’itise wetschool is het echter niet verplicht om een offer te brengen, maar wordt het sterk aanbevolen (soenneh el-moe´ekked. Als iemand echter tijdens het Offerfeest heeft beloofd om een offer te brengen, wordt het verplicht om dit te doen.)
Wie moeten offeren?
Het is een religieuze plicht voor iemand die aan de volgende voorwaarden voldoet om een offer te brengen:
- Moslim zijn.
- Vrij zijn. Het is niet nodig voor gevangenen, veroordeelden en soortgelijke personen om een offer te brengen.
- Welgesteld zijn.
- Geen reiziger zijn (Reizigers hoeven niet een offer te brengen. Als ze dat doen, ontvangen ze wel een beloning ervoor).
Volgens de Hanefitische wetschool zijn verstand en volwassenheid geen vereisten voor de verplichting van het offeren. Als een kind zich in een situatie bevindt waarin het een offer kan brengen (door rijkdom), dan brengt zijn voogd (met het geld van het kind) namens hem een offer.
Voor de Shafi’itise wetschool zijn de vereisten voor het brengen van een offer als volgt:
1. Moslim zijn.
2. Vrij zijn.
3. Verstandig zijn.
4. Volwassen zijn.
5. In staat zijn om het te doen.
Volgens de Sjafi’itise wetschool zijn verstand en volwassenheid vereist voor het brengen van een offer. Daarom zijn personen met een verstandelijke beperking en kleine kinderen (zelfs als ze welgesteld zijn) niet verplicht om een offer te brengen.